Welkom bij de eerste blog uit een reeks, over onze zomervakantie 2025 in Noorwegen. De introductie op onze reis, ging over de eerste dagen in Denemarken en onze overtocht naar Noorwegen. Voordat ik over Geilo schrijf, zal ik samenvatten in welke plaatsten wij zullen verblijven met onze reis. We beginnen dus in Geilo, dan naar Marifjøra, vervolgens naar Geiranger, om af te sluiten in Vågamo en een pitstop te maken (met overnachting) in Lillehammer. Ik ben heel erg benieuwd hoe onze planning bevalt, hoe de accomodaties zijn en hoe we Noorwegen ervaren. Laten we beginnen met, Geilo!

Geilo, de wintersportplaats van het zuiden

Deze plaatst staat vooral bekend als skigebied. Geilo is wel tot vijf keer gekozen tot Beste skiresort van Noorwegen vanwege ski faciliteiten en de langlauf (cross-country) routes. Zoals je al op de kaart kan zien, biedt de plaats in dit gebied heel veel activiteiten aan. Ook in de zomer! Denk hierbij aan fietsen, hiken, een klimpark, raften, vissen en nog veel meer. Het is ook een perfecte uitvalsbasis om op avontuur te gaan in verschillende Nationale Parken. Hallingskarvet is vrij dichtbij en goed bereikbaar. Ook Hardangervidda is vanuit hier bereikbaar, maar dat kost je wel iets meer tijd. Vanuit Geilo kan je meerdere goed bewegwijzerde routes wandelen en ook fietsen!

Voor ons verblijf in Geilo, heb ik denk ik wel het langste en meeste moeite gedaan. Al kwamen we uiteindelijk steeds uit op hetzelfde appartementen(complex). Ik wilde heel graag pittoresk zitten met ons eerste verblijf, maar dat bleek gewoon niet praktisch en ook erg aan de prijs. Uiteindelijk kwamen we dus uit op een appartement, in een redelijk groot appartementencomplex dat duidelijk vooral ingericht was voor het winterseizoen. Absoluut geen spijt gehad van deze keuze. In het appartement is alles aanwezig wat je nodig hebt en meer, het is er schoon, goed verzorgd, heerlijk bed, mooi uitzicht en fijne douche. Hebben wij iets van kritiek? De keuken zou een update kunnen gebruiken, maar ook daarin werkte alles perfect, was alles aanwezig en was het schoon. De slaapkamers vonden wij aan de kleine kant. Samengevat hebben wij er een hele fijne paar dagen gehad! Alles in Geilo was op loopafstand.

Pilvegen route Geilo

De eerste hele dag in Geilo, donderdag, was het prachtig weer! We besloten na een rustige ochtend om de eerste route te gaan wandelen. Aan de hand van de officiële website van Geilo, kozen we de route, importeerde ik via de app Komoot en zond hem naar mijn horloge. De route heet; Pilvegen en neemt je een berg op aan de kant van Geilo centrum. Eenmaal achter het station, wordt de route ook goed aangegeven met borden, maar het was toch wel fijn om de route op mijn pols te hebben. Het was een pittige route van iets meer dan 6 km, met heel veel stijgen. We hebben verschillende pistes gezien en prachtige vergezichten over het dal waar Geilo in ligt.

Lengte: 6,44 km
Onze totale tijd: 2 uur.
Gemiddeld tempo: 18:40 km/u
Totale stijging en weer daling: 310 m
Max. hoogte: 1071 m

Prestholtsetter route in Nationaal Park Hallingskavet

Op advies van de dame bij de toeristeninformatie in Geilo, wilde wij de Prestholtsetter route lopen. Vanuit Geilo was het een goede 40 min rijden, omhoog en let goed op, je rijdt ook een heel stuk over een onverhard privé weg waarover je achteraf, online, tol moet betalen. Je navigeert dus naar de Prestholtseter, waar ook een café is met toiletten. Vandaar uit vertrekt de officiële route. De route is linksom en rechtsom te lopen, wij kozen rechtsom. Je begint dan direct aan een hele, maar echt hele pittige klim aan de hand van een soort trap die ze met hulp van sherpa’s hebben aangelegd. Waarschuwing! Het is oprecht een zware hike, die conditie vereist! Ik ben ondertussen best wel fit, maar deze route heeft mij echt wel weer even doen beseffen dat er nog meer werk aan de winkel is.
In ieder geval, trek goede schoenen aan en neem genoeg eten/drinken mee. De uitzichten zijn werkelijk fantastisch en het is te gek om de stukken eeuwige sneeuw/ijs te zien.

Lengte: 6,88 km
Onze totale tijd: bijna 3 uur.
Gemiddeld tempo: 25:50 km/u
Totale stijging en weer daling: 455 m
Max. hoogte: 1689 m

Langedrag Naturpark

Een lokatie, activiteit die we van te voren hadden uitgezocht en ook van te voren hadden geboekt. Langadrag Naturpark, is een park dat ligt in de plaats Tunhovd en biedt HEUL VEUL aan. Doe van te voren lekker onderzoek naar wat je wil. Je kan alleen toegangskaarten kopen tot hele kampweekenden boeken met overnachtingen en activiteiten inbegrepen. Wij hielden het bij de toegangskaarten, maar boekte wel drie activiteiten bij. Eerst wandelen in de bergen met een husky, daarna een ontmoeting met Lynxen en tot slot vosjes voeren.

Wandelen met een husky

Deze stond hoog op mijn ‘wil ik doen’ – lijstje, want ik ben dol op honden. Het hondenslede rijden was in Lapland dan al fantastisch en nu kreeg ik de optie om één op één te wandelen. Met de opening moesten wij ons buiten het park melden bij de kennel. Bij die kennel kregen wij een heupharnas om, met daaraan een riem die aan het harnas van de hond ging. Ik kreeg Frøya, een vrouwtje dat normaliter als leider vooraan de slede rent. Wat een scheet van een hond.
Alleen, het was geen rustige wandeling met een hond xD Slede honden willen maar één ding en dat is trekken. In dit geval zitten ze alleen aan jou vast, dus trekken ze aan, jou. Je bent dus constant bezig om weerstand te bieden, het tempo bij te houden van de hond en zorgen dat je niet misstapt. We waren met een hele kleine groep, vier volwassenen, twee kinderen, drie honden en één begeleidster. Het was zwaar, zweterig en een work out, maar wat een feest. Naarmate de tijd verstreek begreep ik een beetje wie Frøja was (leidster, dus wilde graag vooraan lopen), gaat heel goed op soms even een aaitje als we stoppen, maar je moet wel door je knieën gaan. En, met handbewegingen kan je heel goed aangeven als jij een andere weg wil lopen.

Lynxen en vosjes ontmoeten

In de middag hadden wij twee meet en greets op de planning staan. Eerst de Lynxen, waarbij we met een klein groepje het verblijf in gingen om een route te lopen en te ontdekken of de Lynxen dichtbij wilde komen. Ze waren heel erg gewend aan de verzorgster en hoefde absoluut niets te doen wat ze niet wilde. In het verblijf draaide alles om de welzijn en respect voor de Lynxen. Heel veel geleerd en heel dichtbij drie Lynxen mogen komen, wat een voorrecht.

Daarna naar de vosjes, dit was een vrij grote groep met mensen en ik vond het leuk, maar niet heel bijzonder. Het was een leuke ervaring om de vosjes om je heen te zien rennen, scharrelen en ze een brokje uit de hand te mogen voeren. Uiteraard ook heel veel geleerd over deze dieren!

Na het dierenpark zat ons verblijf in Geilo er al weer op. Volgende stop? Marifjøra aan de Lustrafjord.