Ondertussen is dit het derde verblijf in Noorwegen. Misschien wel de bekendste plek van Noorwegen. De Geirangerfjord is wereldberoemd en staat ook op de UNESCO werelderfgoed lijst. Wij besloten om hier drie hele dagen, vier nachten, te verblijven. Uiteindelijk kwamen we heel snel terecht op een houten cabin op een camping bovenaan de plaats Geiranger. Van te voren hadden we niet uitgekozen wat we wilde doen, want we wilde deze paar dagen ook gebruiken om een soort rust in te bouwen.

Van Marifjøra naar Lom

Weer was de reis in totaal zo een vier uur. Om deze reis op te breken en ergens te kunnen lunchen, plande wij een tussenstop in Lom. Dat was vanaf Marifjøra zo een twee uur rijden. Alleen vanaf Skjolden was het niet zo maar een route, wij reden namelijk de Sognefjellet route. Deze route loopt van Gaupne naar Lom. Op deze route ligt namelijk de hoogste Noord-Europese bergpas, op een hoogte van 1434 meter. Rechts van de route ligt de Jotunheimen Nationaal Park en aan de linker kant (vanaf Gaupne gezien) de Breheimen Nationaal Park. Op meerdere plaatsen zijn wij gestopt en na verschillende bochten hoorde je ons echt happen naar adem vanwege het uitzicht. De weg is trouwens heel goed begaanbaar in de zomer, breed genoeg om als gemiddelde voertuigen elkaar te passeren. Het is wel op meerdere stukken, stijl en dan serieus stijl! We kwamen heel wat haarspeldbochten tegen op een goede helling van 9%. Maar, echt, het was adembenemend. Helaas was het bij ons niet helder, maar de wolken maakte het ook wel weer heel erg magisch.

Van Lom naar Geiranger

Lom was een hele leuke en drukke tussenstop. Ik wilde daar vooral heen vanwege de bekendste en misschien wel beste bakker van Noorwegen. Bakeriet I Lom. Dat was dan ook onze lunchplek! Na het leegkopen van de bakkerij en lekkere broodjes smikkelen, struinde we door wat sportwinkels en zijn we doorgereden naar Geiranger. Voor een vrij lange tijd was dat een ontspannen route, zonder veel te dalen, te stijgen en het was mooi breed. Tot ongeveer de laatste 30 min tot het dalen naar Geiranger begon. Dan ga je van haarspeldbocht naar haarspeldbocht! Wat een ervaring.

Onze aankomstdag, de woensdag, was tevens mijn verjaardag. Dus we besloten om beneden in een hotel uiteten te gaan. Onder het eten kwamen we eigenlijk al vrij snel achter dat Geiranger zelf, de plaats, verre van spannend is. Er zijn een handjevol winkels die geschikt zijn voor je basis boodschappen en je made in china souvenirs. Op dat moment en eigenlijk nu nog steeds, snappen wij niet helemaal wat de hype rondom Geiranger is, want wij zijn in de afgelopen week echt op mooiere plekken geweest.

Onze dagen in Geiranger

In totaal zijn we drie gehele dagen in Geiranger geweest. De eerste twee dagen hebben we vrij weinig gedaan. Er werd veel regen voorspeld, die kwam ook en daarom besloten we ook om even de rust erin te brengen. We zijn wel elke dag ‘naar beneden’ gelopen, om even een loopje gehad te hebben. Met de auto ga je met haarspeldbochten naar beneden en lopend, hebben ze langs een enorme waterval een trappen route gemaakt. Zeker de moeite waard om die te lopen en het geweld te horen van al dat stromende water vanuit de bergen.

RIB Tour

Om toch nog wat van onze laatste dag in Geiranger te maken, besloten we toch om een tour te boeken met een RIB. Dat is zo een rubbere boot die tering hard kan. We hebben namelijk meerdere opties onderzocht om de fjord van dichtbij te bekijken en deze paste het beste bij ons. Er gaat eventueel een ferry of je kan een kajak huren. Daarnaast kan je er, uiteraard, ook vrij intense (maar mooie) routes hiken naar mooie uitzichtpunten.

We zaten in een boot waar maximaal 10 mensen op konden zitten en we waren in totaal met acht passagiers. Je zat alsof je op een paard zat op een zitje, met rugleuning. Het was een heel fijn veilig gevoel, omdat je je daardoor goed schrap kan zetten en je had genoeg plekken om je vast te houden. Het was echt een hele leuke en bijzondere manier om al het natuurschoon in de fjord te bekijken. We werden naar elke waterval gebracht en super dichtbij ook. De gids vertelde over de geschiedenis van de fjord, op verschillende plekken en liet ook ons adrenaline pompen als hij even ging driften op het water. Onder één van zijn verhalen schreeuwde ik: “AN EAGLE!” We zagen er niet één, niet twee maar uiteindelijk drie. We zagen twee zeearenden (bruin) en ook een witkopzeearend. Blijkbaar was dat echt een voorrecht, vooral de bruinkleurige, want die had de gids al een jaar niet gezien. Wat ons betreft was dit echt een hele leuke manier om de fjord te bekijken. Voor ons was het dan ook een mooie afsluiter voor ons bezoek naar Geiranger.